Wat is horizontale en verticale taakverdeling?

Verticale taakverdeling gaat over de verdeling van verantwoordelijkheid tussen de lagen in je bedrijf. Wie mag beslissen, wie plant, wie voert uit? In een klassiek MKB-bedrijf ligt de macht vaak bij de eigenaar of het MT. Dat voelt enerzijds veilig, maar zorgt ook voor vertraging en frustratie bij medewerkers die zelf kunnen en willen handelen.

Bij verticale decentralisatie leg je meer beslisruimte bij de werkvloer: projectleiders, teamleiders of uitvoerende professionals krijgen ruimte om zelfstandig beslissingen te nemen binnen hun takenpakket. Dat vergroot eigenaarschap én snelheid, mits goed afgebakend.

Bij een productiebedrijf met lopende band werk, is bijvoorbeeld sprake van zowel vergaande horizontale als verticale taakspecialisatie.

Verticaal: werknemer krijgt zeggenschap en controle over eigen werk.
Horizontaal: een werknemer krijgt veel verschillende taken.

Als je medewerkers de kans geeft te ontwikkelen én je geeft hen vrijheid, ontstaan professionele medewerkers. Die zelfstandig kunnen werken. Hierin is het belangrijk om rekening te houden met de vaardigheden en de wijze waarop omgegaan wordt met de vrijheid. Vrijheid betekent hierin niet dat je geen regels hebt, maar dat je bijv. afspreekt tot welk budget een projectleider zelf beslissingen mag maken. Zonder regels in de werkomgeving creëer je losse eilandjes.

Wil je eigenaarschap creëren, dan is het zinvol om zowel de competenties als de mate van vrijheid af te wegen. Als iemand niet in staat is te schakelen tussen veel verschillende taken, dan is het niet zinvol om taakverbreding te geven. Dan werkt taakverdieping beter. Gaat iemand juist beter werken als deze persoon afwisseling in het takenpakket heeft, dan vraagt dat vrijheid in de functie om dit te kunnen doen. De taakverdeling binnen het bedrijf laat zich niet leiden door vaste procedures.